Rozdział 7

Śmiejąc się weszliśmy do domu. Zdjęliśmy buty, a po chwili zmierzaliśmy w stronę salonu. Gdy zobaczyłam kto się tam znajduje i co zamierza zrobić myślałam, że nie wyrobię. Na kanapie, jak gdyby nigdy nic siedział Harry z jakąś laską. Obejmował ja w pasie i nachylał się nad nią, zmierzając do pocałunku.
- Stary! Co ty robisz? - powiedział trochę podniesionym głosem , Zayn.
- Zayn, Mag?! Co wy tu robicie? - odpowiedział szybko Styles, puszczając dziewczynę.
Nie odpowiadając na pytanie spojrzałam na loczka z żalem w oczach, po czym pobiegłam na górę do swojego pokoju. Już na schodach napłynęły fale łez. Słyszałam jak Harry wołał do mnie, bym czekała, ale nie zwracałam na to uwagi. Teraz chciałam się tylko znaleźć w moim pokoju. Z hukiem zamknęłam drzwi i rzuciłam się na łóżko. Łzy nie przestawały mi lecieć. Czemu tak bardzo to przeżywałam?! Nie wiem... Przecież nie jesteśmy razem, ani nic. Ja też w końcu wyszłam dzisiaj z Zayn'em , a nie z nim. Jestem taka głupia! Kurde! Ale on też nie musiał obściskiwać się z jakąś pierwszą napotkaną laską!
Z przemyśleń, które coraz to bardziej mnie dołowały wyrwał mnie odgłos pukania do drzwi. Nie odpowiadałam nic, z nadzieją, że ten ktoś sobie pójdzie. Jednak tego nie zrobił. Zza drzwi wychylił głowę mulat.
- Mogę? -zapytał
- Jasne. Wchodź. - odpowiedziałam przecierając oczy oraz mając nadzieję, że nie zauważy, że płakałam.
- Mag. Nie przejmuj się nim. On nie chciał cię zranić. Był po prostu zazdrosny, że z tobą wyszedłem, wiec sam też postanowił coś zrobić byś poczuła się tak jak on. Gadałem z nim, Maggie. Jemu serio na tobie zależy. On cię kocha! I ty jego też. Nie unikniecie tego. Tak już jest i tyle. Nie możesz pozwolić by jakaś tapeciara zepsuła to "coś" pomiędzy wami. Wszystko się ułoży, zobaczysz. - powiedział Zayn, mocno mnie przytulając.
Nie odpowiedziałam nic, tylko wtuliłam się w niego jeszcze bardziej. On powoli głaskał mnie po plecach, sprawiając, ze się uspakajałam.
- Dziękuje Zayn. - powiedziałam w końcu.
- Chyba mogę powiedzieć, że jesteśmy przyjaciółmi, a przyjaciele sobie pomagają. - odpowiedział i ślicznie się uśmiechnął.
Styknęliśmy się czołami i patrzyliśmy sobie w oczy. Nie wiedząc czemu musnęłam jego wargi.
- Mag! Co ty wyprawiasz?- otrząsnął mnie chłopak, odpychając mnie lekko od siebie.
- Boże! Zayn! Ja...Ja.. Ja nie chciałam. Przepraszam. Jestem taka głupia. Wszystko psuje.. Boże. Sorry..
- Okej, okej. Nic się nie stało. To był po prostu przyjacielski całus, tak ? - powiedział brunet, uśmiechając się.
- Tak. I proszę, nie mów tego nikomu. Nie chcę, żeby Harry się dowiedział...
- No co ty, nikomu nie powiem. To będzie nasz mały sekret. - odpowiedział i uśmiechnął się szeroko.
- Przepraszam jeszcze raz.
- Oj, Maggie, Maggie... Nic się nie stało. - odpowiedział kręcąc głową i czochrając mnie po głowie.
- Teraz pójdę po Harry'ego, żebyście sobie wszystko wyjaśnili. - oznajmił wstając z łóżka.
- Zayn! Nie! Nie jestem teraz na to gotowa.
- Jak nie teraz to kiedy ? Pamiętaj You Only Live Once!
- No okk.. Ale daj mi 5 minut, ok ?
- Jasne. Za 5 minut Styles stawi się u ciebie. Trzymaj się, pa.
- Pa. I jeszcze raz przepraszam i dziękuje.
 Poszłam do łazienki przemyć twarz i się trochę ogarnąć. W końcu czekało mnie nie lada wyzwanie. Rozmowa z Harry'm...
__________________________________________
Jest 7 rozdział. Dziękuje wszystkim, którzy czytają moje wypociny .! Zostawiajcie po sobie komentarze. Kocham mocno ♥
czytajcie tego bloga ---> http://taniecity.blogspot.com/